درمان واریس و بیماری های وریدی مزمن

درمان واریس 

درمان واریس و بیماری های وریدی مزمن بیشتر بر کم کردن علایم شامل تورم، مشکلات پوستی، درمان و پیشگیری از زخم ها تاکید دارد:

بالاتر قرار دادن پاها برای درمان واریس خفیف

به طور معمول بالا قرار دادن پا ها در سطحی بالاتر از قلب به مدت ۳۰ دقیقه و حداقل ۳ تا ۴ بار در روز باعث کاهش تورم اندام و اصلاح جریان خون وریدی می شود. اصلاح جریان خون ورید ها می تواند باعث ترمیم سریعتر زخم های وریدی شود. در بیماری های واریسی خفیف فقط بالا گذاشتن اندام نقش درمانی مناسبی دارد اما در بیماران شدیدتر نیاز به اضافه کردن درمان های بیشتر می باشد.

درمان واریس پا با ورزش

تمرینات ورزشی در ناحیه پا و مچ پا می تواند باعث کاهش علایم بیماری های وریدی مثل واریس شود حرکت از مچ پا به سمت پایین و بالا باعث جریان بهتر خون به سمت قلب می شود و در افرادی که در مدت طولانی نشسته اند می تواند مفید باشد. یکی از بهترین تمرینات در این بیماران راه رفتن است به صورتی که اگر بیماری کمتر از ۱۰ دقیقه در روز راه برود احتمال ایجاد واریس در آنها بیشتر می شود.

درمان های فشاری واریس

اکثر متخصصان معتقد هستند که درمان های فشاری در درمان واریس و نارسایی های وریدی نقشی اساسی دارد. جوراب های واریس به این منظور برای اکثر بیماران تجویز می شوند. بیماران با علایم شدیدتر مانند مبتلایان به زخم های وریدی معمولا نیازمند درمان با بانداژ های فشاری نیز می باشند.

درمان فشاری از سه نوع روش جهت درمان بیماری های وریدی مزمن استفاده می شود.

۱- درمان واریس پا با جوراب واریس فشاری

این جوراب ها با اعمال فشار مناسب به اندام های تحتانی احتمالا با جلوگیری از بازگشت خون به اندام تحتانی باعث بهبود جریان خون در اندام تحتانی می شود.

بیشترین فشار توسط جوراب های واریس در ناحیه مچ پا اعمال می شود و کم کم این فشار کمتر شده تا جوراب به بالای ران برسد.

این جوراب های واریس فشار های مختلف دارند. جوراب های فشاری (واریس) با فشار کم را می توان به راحتی و بدون نسخه پزشک در داروخانه ها و یا فروشگاه های تجهیزات پزشکی تهیه کرد.

افرادی که بیماری متوسط و شدید تری دارند و یا افرادی که مدت زمان طولانی تری را روی پاهای خود می ایستند و یا بیمارانی که زخم های وریدی روی اندام تحتانی خود دارند معمولا نیازمند جوراب های فشاری (واریس) هستند که توسط پزشک نسخه شود و در فروشگاه های تجهیزات پزشکی فروشی که پرسنل آموزش دیده جهت سایز زدن مناسب دارند به فروش می رسد.

انواع مدل جوراب واریس

معمولا جوراب های فشاری ( واریس) در مدل های مختلفی عرضه می شوند که ممکن است تا ناحیه زانو، تا بالای ران و یا جوراب شلواری واریس باشد و در دو نوع پنجه باز و یا پنجه بسته موجود است.

جوراب های واریس تا زانو برای درمان اکثر بیماران کافی می باشد.

برخی از بیماران خارش و یا درد اندام تحتانی را در هنگام پوشیدن جوراب مخصوصا در مرتبه اول تجربه می کنند که معمولا این علایم در رابطه با سایز نامناسب جوراب برای ایشان است.

۲- پمپ های هوا با فشار متناوب برای درمان واریس ( IPC )

استفاده از جوراب های فشاری (واریس) ممکن است برای درمان بیماری های وریدی در بیماران خیلی چاق و یا بیمارانی که ادم زیادی دارند دشوار باشد.

در این موارد، روش جایگزین پمپ های هوا با فشار متناوب (IPC) است.

این وسیله از بالشتک های پلاستیکی تشکیل شده است که ورید اندام تحتانی را می پوشانند.

این بالشتک ها به صورت متناوب پر و خالی می شوند و باعث ایجاد فشار متناوب بر اندام تحتانی می شوند.

این پمپ های هوا با فشار متناوب را می توان به میزان چندین ساعت در طول یک شبانه روز بکار برد.

همانند جوراب های فشاری (واریس)، پمپ های هوا با فشار متناوب (IPC) نیز می تواند در بیمار مخصوصا در مدت اول دردناک باشد اما به مرور زمان در تخلیه ادم اندام تحتانی درد و ناراحتی بیمار کاهش خواهد یافت.

۳- بانداژ های فشاری

بیماران با علایم شدیدتر نارسایی وریدی مانند بیماران با زخم وریدی، ممکن است جهت درمان نیازمند بانداژ های فشاری باشند.بانداژ های فشاری مانند یک گچ انعطاف پذیر، دور اندام تحتانی عمل می کنند و معمولا توسط یک پرستار یا پزشک آموزش دیده بسته می شود.

نکات استفاده از بانداژهای فشاری

• دارو های موضعی قبل از بانداژ کردن استفاده می شود .
• در بیمارانی که زخم دارند پس از پانسمان مناسب، بانداژ انجام خواهد شد.
• بانداژ ها معمولا یک یا دو بار در هفته باید تعویض شوند.
• در طول مدت درمان، این بانداژ ها باید خشک باشند.
• باید در زمان دوش گرفتن بانداژ فشاری با یک پلاستیک مناسب پوشانده شود تا در طول استحمام خیس نشود.
• چنانچه بیماری دارای بانداژ های فشاری در اندام تحتانی است و به هر دلیلی بانداژ خیس شود، لازم است توسط پزشک و یا پرستار مربوطه تعویض شود.

پانسمان برای درمان زخم وریدی

در بیماران با زخم های وریدی لازم است قبل از پوشیدن جوراب واریس و یا بانداژ های فشاری از پانسمان مناسب جهت کمک به زخم وریدی استفاده کرد این پانسمان ها از طریق جذب ترشحات زخم، کاهش درد، کاهش بو و حذف سلول های مرده از بستر زخم باعث تحریک رشد سلول های پوست و کمک به ترمیم هرچه سریعتر زخم های وریدی می شوند.

استفاده از دارو برای درمان بیماری های مزمن وریدی

تعداد زیادی از دارو ها را می توان به منظور کمک به درمان بیماری های مزمن وریدی و زخم های وریدی بکار برد:

1. آسپیرین ۱۳۵میلی گرم ممکن است در درمان زخم های مزمن وریدی موثر باشد.
2. آنتی بیوتیک های موضعی معمولا استفاده نمی شود اما در مواقع وجود زخم های عفونی وریدی مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی یا تزریقی ممکن است نیاز باشد.
3. عصاره شاه بلوط هندی در بیمارانی که نمی توانند جوراب واریس را تحمل کنند می تواند با دوز ۳۰۰میلی گرم دو بار در روز استفاده شود و می تواند باعث کاهش تورم اندام تحتانی شود.
4. داروی هیدروکس اتیل راتوساید (Hydroxyethyle Ratoside) نیز دارویی است که می تواند باعث کاهش سایز و تورم اندام ها شود.
5. خارش پوست اندام تحتانی که ناشی از نارسایی وریدی مزمن (واریس) می باشد و اصطلاحا به آن درماتیت احتقانی گفته می شود معمولا با مرطوب کننده ها برطرف می شود. در برخی موارد بیمار نیازمند پماد و یا کرم های حاوی کورتو جهت بهبود علایم است.

درمان قطعی واریس پا به روش تخریب وریدی

در این روش با تخریب ورید هایی سطحی  که دریچه ای خراب دارند و عملکرد مناسب ندارند، باعث بهبود علایم می شوند. این روش را فقط در بیماران باید استفاده کرد که به هیچیک از درمان های قبل شامل بالا گذاشتن پاها، ورزش، درمان های فشاری شامل جوراب واریس و بانداژ ها و داروها پاسخ مناسب نداده باشد. در درمان به روش تخریب وریدی، وریدها به یکی از سه روش زیر تخریب می شوند:

۱- اسکلروتراپی

روش اسکلروتراپی در مطب پزشک قابل انجام است و با تزریق ماده شیمیایی به داخل ورید ، باعث مسدود شدن ورید می شوند.

۲- تخریب وریدی توسط لیزر و امواج رادیویی

روشی که در مطب پزشک قابل انجام است و پزشک یک سیم مخصوص را وارد ورید آسیب دیده می کند و با حرارت تولیدی باعث تخریب ورید می شود.

۳- بستن و خارج کردن ورید

روشی که باید در بیمارستان و تحت بیهوشی کامل انجام شود. در این روش ورید آسیب دیده توسط جراحی خارج می شود.