بافت اسکار چیست ؟ بهترین روش‌ برای ترمیم جای زخم بعد از جراحی

بافت اسکار مجموعه‌ای از سلول‌ها و کلاژن است که محل آسیب را می‌پوشاند. در نتیجه آسیب ، جراحی یا آکنه ، افراد می‌توانند دچار بافت اسکار یا scar tissue شوند. در سایر نواحی بدن نیز ممکن است بافت اسکار ایجاد شود ، مانند عضله قلب پس از حمله قلبی.

بافت اسکار می‌تواند به روش‌های مختلفی از جمله:

• کلوئید یک کیست برجسته و قرمز رنگی از پوست اسکار است که می‌تواند پس از آسیب روی بافت‌ها ایجاد شود. کلوئیدها اغلب در قسمت فوقانی سینه ، شانه‌ها و قسمت فوقانی کمر ظاهر می‌شوند.
• اسکار هیپرتروفیک شکل رایج‌تری از بافت اسکار است. افرادی که جای زخم هیپرتروفیک دارند ممکن است به مرور زمان کمرنگ شوند.
• اسکار انقباض معمولا در بافت‌هایی ایجاد می‌شود که دچار سوختگی داشته‌اند. این اسکارها می‌توانند حرکت ناحیه آسیب‌دیده را مختل کنند.

علت تشکیل بافت اسکار 

اگرچه پزشکان هنوز از علت ایجاد بافت اسکار مطمئن نیستند ، اما آنها می‌دانند که زخم‌های هیپرتروفیک و کلوئیدها می‌توانند در اثر سوختگی ، گزش حشرات ، آکنه ، آبله مرغان ، سوراخ کردن ، خال کوبی و جراحی ایجاد شوند.

محققان همچنین دریافته‌اند که کلوئیدها بیشتر در افراد با پوست تیره ایجاد می‌شوند. کلوئیدها و اسکارهای هیپرتروفیک بیشتر در سنین کمتر از ۱۰ تا ۳۰ سال دیده می‌شود.

مهمترین دستورالعمل برای بافت اسکار پیشگیری است. افرادی که در معرض خطر ایجاد زخم‌های غیر طبیعی هستند ، باید در صورت امکان از انتخاب جراحی خودداری کنند و شرایطی را که می‌تواند باعث ایجاد زخم شود را درمان کنند ، مانند آکنه.

گاهی اوقات ، جراحی لازم است.

افراد ممکن است در محل زخم دچار خارش و درد شوند. اسکارهای دیگر می‌توانند محدوده حرکت را کاهش دهند. برخی از افراد ممکن است از پیدایش جای زخم دچار پریشانی عاطفی و روانی شوند.

پزشکان برای بهبود جای زخم می‌توانند درمان‌هایی تجویز کنند ، اما این روش‌ها باید تأثیر روانی و محدودیت‌های جسمی ناشی از بافت اسکار را پوشش دهند.

درمان انواع اسکار پوستی

محققان تخمین می‌زنند که درمان‌های اسکار در ایالات متحده هر ساله بیش از ۲۰ میلیارد دلار هزینه دارد.

درمان‌های مختلفی برای انواع اسکار پوستی وجود دارد ، اما ممکن است این درمان‌ها برای همه موثر نباشند. پزشک باید اثربخشی محدود این روش‌های درمانی و مجموعه‌ای از انتظارات منطقی برای مدیریت بافت اسکار به افراد توضیح دهد.

گزینه‌های درمان عبارتند از:

• موضعی
• قابل تزریق
• سرما درمانی
• پرتودرمانی
• لیزر درمانی
• حرکتی

کرم ترمیم کننده زخم 

یکی از گزینه‌های موثر در بهبود زخم بعد از جراحی , سوختگی یا حتی جای جوش استفاده از کرم حذف اسکار است. همه جای زخم‌ها با درمان‌های خانگی برطرف نمی‌شوند اما ما بازار را جستجو کردیم که بهترین کرم و ژل ترمیم کننده را به شما ارائه دهیم که می‌توانید بدون نسخه پزشک آن را تهیه کنید و در خانه به راحتی از آن استفاده کنید.

ما مواد موثره موجود در محصولات ترمیم کننده را بررسی کردیم. همچنین از افرادی که از پمادها و کرم‌های اسکار استفاده کرده اند ، نظرات آنها را بررسی کرده ایم تا بفهمیم چه عواملی موثر هستند.

این محصولات از تولیدکنندگان معتبری تهیه می‌شوند و حاوی موادی هستند که برای کاهش جای زخم و بافت اسکار موثر هستند.

۱- کرم ترمیم کننده ویتالیر مدل سیکاویت CICAVIT

این محصول با داشتن ویتامین c و خاصیت آنتی باکتریال می‌تواند در بهبود بافت آسیب دیده موثر باشد. التیام دهنده خارش و سوزش پوست است. امکان استفاده بعد از جراحی‌های پوست حتی بلافاصله روی بخیه، بعد از پیلینگ، لیزر، میکرودرم، کراپوتراپی ، خال برداری، تتو، سوختگی سطحی، آبله مرغان، بریدگی و ترک‌های پوستی است.

خرید کرم ترمیم کننده ویتالیر

۲- کرم بازسازی کننده پوست الی ژن

کرم ترمیم کننده الی ژن با دارا بودن ترکیبات عسل، عصاره پیاز و ویتامین A دارای تاثیر باسازی پوست و خاصیت ضد التهابی می‌باشد ، علاوه بر این آنتی اکسیدان و نرم کننده موجود در آن ، از تشدید عوارض جلوگیری می‌کند.

خرید ژل کرم بازسازی پوست الی ژن

۳- کرم ترمیم کننده اورین مدل Biopair بیوپیر

عصاره پیاز برای درمان اسکار پوستی

گاهی اوقات ممکن است پزشک برای جلوگیری از ایجاد اسکار پس از جراحی یا لیزر کردن تاتو ، به صورت موضعی از عصاره پیاز استفاده کند. عصاره پیاز ممکن است دارای خاصیت ضد التهابی و توانایی از بین بردن باکتری‌ها را داشته باشد.

مردم معمولاً به خوبی عصاره پیاز را تحمل می‌کنند ، اما محققان شواهدی در مورد موثر بودن این روش درمانی پیدا نکرده‌اند. یک مطالعه نشان داد که هیچ چیزی بهتر از یک پماد بر پایه روغن ، مانند وازلین نیست.

میتومایسین C
میتومایسین C نوعی ماده شیمی درمانی است که دارای اثر بخشی محدود برای درمان کلوئیدها است. در اکثر مطالعات ، تاثیر میتومایسین C موضعی در کنار سایر روش‌های درمانی مانند پرتودرمانی و برداشتن کلوئید توسط جراحی مورد بررسی قرار گرفته است.

محققان میتومایسین C را برای مدیریت بافت اسکار پیشنهاد نمی‌کنند زیرا شواهد قابل اعتمادی برای حمایت استفاده از آن وجود ندارد.

ایمیکویمود

Imiquimod در فرمولاسیون ۵٪ کرم‌ها وجود دارد. برخی از پزشکان پس از برداشتن جراحی ، کرم ایمیکویمود را برای افراد دارای کلوئید تجویز می‌کنند. یک بار دیگر ، این درمان موضعی نتایج مطلوبی را در آزمایشات بالینی برای درمان و جلوگیری از تشکیل اسکار کلوئید نشان نداده است.

بلئومایسین

برخی از پزشکان برای جلوگیری از تولید کلاژن در محل آسیب ، ممکن است بلئومایسین را به این زخم تزریق کنند. فقط چند منبع معتبر اثر بلئومایسین تزریقی را در بهبود ظاهر اسکارهای هیپرتروفیک و کلوئیدها آزمایش کرده‌اند.

برخی از محققان دریافته‌اند که بلئومایسین ممکن است قرمزی ، خارش و درد ناشی از این زخم‌ها را کاهش دهد.

بلئومایسین درمانی است که پزشکان در درمان‌های سرطان از آن استفاده می‌کنند که یک ماده سمی است ، اما پزشکان به ندرت عوارض جانبی سمی ناشی از تزریق آن را به جای زخم گزارش می‌کنند.

اینترفرون

اینترفرون همچنین بر روی تولید کلاژن تأثیر می‌گذارد و پزشکان می‌توانند آن را به بافت آسیب دیده تزریق کنند. محققان در مطالعات بالینی دریافتند با تزریق اینترفرون در ۹ روز اندازه کلوئید ۵۰٪ کاهش می‌یابد. این امر تأثیر قابل توجه‌تری نسبت به تزریق کورتیکواستروئید ایجاد می‌کند.

مطالعه دیگر نشان داد که پس از تزریق اینترفرون به اسکار هیپرتروفیک ، کیفیت و حجم اسکار بهبود می‌یابد.

پزشکان معمولاً از اینترفرون استفاده نمی‌کنند زیرا گران است و شواهد موجود به اندازه کافی قوی نیستند که بتواند استفاده از آن را تأیید کند. همچنین به سه تزریق در هفته نیاز دارد که ممکن است برای برخی از افراد ناخوشایند باشد.

کورتیکواستروئیدها

پزشکان تزریق کورتیکواستروئید را به عنوان اولین انتخاب برای درمان کلوئیدها و انتخاب دوم درمان زخم هایپرتروفیک را ترجیح می‌دهند. پزشکان از تریامسینولون استوناید استفاده می‌کنند که یک کورتیکواستروئید تزریقی است.

برنامه دوز توصیه شده ممکن است متفاوت باشد ، اما یک برنامه تزریق معمول شامل سه تا چهار تزریق در هر ۳ تا ۴ هفته است. برخی از افراد ممکن است به بیش از چهار آمپول نیاز داشته باشند. محققان نشان داده‌اند که بین ۵۰ تا ۱۰۰ درصد افراد به درمان پاسخ می‌دهند.

برخی از پزشکان برای بهبود ضخامت اسکار و کاهش خارش ، تزریق تریامسینولون استوناید را همراه با سرما درمانی انجام می‌دهند.

سم بوتولینوم A

چندین سال است که برخی از پزشکان سم بوتولینوم A را برای جلوگیری و درمان جای زخم تزریق می‌کنند ، اما محققان شواهدی متناقضی برای اثربخشی آن در مدیریت بافت اسکار پیدا کرده‌اند.

سرما درمانی اسکار پوستی

کرایوتراپی شامل استفاده از نیتروژن مایع برای خنک سازی بافت بدن در دمای زیر صفر است. به نظر می‌رسد این مسئله در مدیریت بافت اسکار تأثیر دارد. این روش درمانی ممکن است با تأثیر بر بافت زخم زمینه ای ، در بهبود ظاهر زخم مفید باشد.

برخی مطالعات کاهش ۵۱٪ از حجم زخم را به همراه یک درمان گزارش کرده اند ، اما برخی از متخصصان فکر می‌کنند که استفاده از کرایوتراپی می‌تواند در ترکیب با سایر روش های درمانی مانند کورتیکواستروئیدهای تزریقی عملکرد بهتری داشته باشند.

پرتودرمانی

پزشکان ممکن است از پرتودرمانی در کنار سایر روش‌های درمانی بافت اسکار استفاده کنند. به طور معمول ، افراد پس از برداشتن کلوئید ، رادیوتراپی دریافت می‌کنند تا تشکیل کلوئید دیگر کاهش یابد.

اشعه می‌تواند به کاهش رشد سلول کمک کرده و از رسوب کلاژن در بافت آسیب دیده جلوگیری کند.

پزشکان در مورد استفاده از پرتودرمانی برای اسکارهای واقع در گردن یا قفسه سینه هشدار می‌دهند زیرا خطرابتلا به سرطان سینه و تیروئید در نتیجه تابش اشعه به فرد افزایش می‌یابد.

لیزر درمانی برای از بین بردن جای زخم

برای درمان بافت اسکار دو روش لیزر درمانی وجود دارد: تهاجمی و غیر غیر تهاجمی. یک پزشک از لیزر درمانی لایه بردار برای صاف شدن بافت اسکار استفاده می‌کند. لیزر درمانی غیر تهاجمی می‌تواند خون رسانی در بافت اسکار را مختل کند ، که در نهایت باعث از بین رفتن بافت غیر طبیعی می‌شود.

به طور کلی ، محققان نشان داده‌اند که لیزر درمانی عملکرد خوبی برای زخم‌های جراحی ، زخم هایپرتروفیک و کلوئیدها دارد.

وقتی پزشک نوع مناسب لیزر درمانی را انتخاب کند ، ممکن است افراد شاهد بهبودی در ضخامت اسکار ، قرمزی ، خارش و بافت آن باشند.

درمان‌های سیلیکونی برای ترمیم زخم

پزشکان گاهی اوقات درمان‌های سیلیکونی را برای کنترل اسکار توصیه می‌کنند. پس از استفاده از درمان‌های مبتنی بر سیلیکون ، افراد ممکن است شاهد بهبودی در حجم ، قابلیت ارتجاعی ، رنگ و استحکام اسکارهای هیپرتروفیک و کلوئیدها باشند.

درمان‌های سیلیکونی مختلفی در دسترس است ، مانند ورق ژل سیلیکون و کرم‌هایی که افراد می‌توانند به مدت ۱۲ ساعت در روز روی زخم قرار دهند. قبل از دیدن نتیجه ، ممکن است افراد به مدت ۱۲ تا ۲۴ هفته نیاز به استفاده از این روش درمانی داشته باشند.

درمان فشاری برای کاهش بافت اسکار

افراد می‌توانند از گن‌های بعد از جراحی استفاده کنند که فشار استانداردی روی زخم وارد می‌کند . فشار وارده می‌تواند خون رسانی به بافت اسکار را کاهش دهد ، که به صاف شدن جای زخم کمک می‌کند.

استفاده از لباس فشاری و گن می‌تواند ناراحت کننده باشد و افراد باید به مدت ۶ ماه حداقل ۲۳ ساعت در روز از آن استفاده کنند. متأسفانه ، محققان نشان داده اند که فشار درمانی ممکن است فقط در بهبود ارتفاع زخم موثر باشد.

چسب کاغذی ضد حساسیت با منافذ ریز

محققان متوجه شده‌اند که روش دیگر برای کاهش تشکیل بافت اسکار در افرادی که بیشتر در معرض ایجاد اسکارهایپرتروفیك در نواحی تحت فشار پوست هستند , استفاده از چسب ضد حساسیت با منافذ ریز بدون کشش است.

این چسب می تواند در کاهش تنش زخم موثر باشد و از تشکیل بافت اسکار جلوگیری کند.

آیا استفاده از ماساژ برای بهبود جای زخم موثر است

ماساژ اسکار تکنیکی است که متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در واحدهای سوختگی بیمارستان برای بهبود عملکرد و ظاهر زخم ناشی از سوختگی استفاده می‌کنند. شواهد کمی وجود دارد ، اما برخی از متخصصان معتقدند که ماساژ اسکار به بهبود و حتی ممکن است از ایجاد زخم هایپرتروفیک جلوگیری کند.

هر کس که می‌خواهد ماساژ اسکار را انجام دهد باید ابتدا با پزشک درمورد آن صحبت کند ، به خصوص اگر بخیه یا جراحی دیگری داشته باشد.

یک مطالعه از منبع معتبر شواهد استفاده از ماساژ اسکار را ارزیابی کرد. اگرچه دانشمندان برای تأیید این نتایج نیاز به انجام تحقیقات بیشتر دارند ، محققان اظهار داشتند که ماساژ اسکار بر روی بافت زخم سوختگی هیپرتروفیک ممکن است موارد زیر را بهبود بخشد:

• ارتفاع زخم
• درد
• افسردگی
• خارش

محققان هیچ ابزار استانداردی برای ارزیابی اسکار ندارند و ممکن است تکنیک‌های ماساژ از یک مطالعه به مطالعه دیگر متفاوت باشد. محققان نیاز به انجام آزمایشات بالینی کنترل شده در مورد اثربخشی ماساژ برای مدیریت بافت اسکار دارند.

چندین روش درمانی مختلف وجود دارد که پزشکان می‌توانند برای پیشگیری و درمان بافت اسکار استفاده کنند. با این حال ، هیچ درمانی در سطح جهانی موفقیت آمیز نیست.

پزشکان در هنگام درمان بافت اسکار گزینه های زیادی برای انتخاب دارند ، اما برخی از روش‌های درمانی برای انواع خاصی از اسکارها موثرتر هستند. پزشکان همچنین باید تاثیر روانشناختی و محدودیت‌های حرکتی را که ممکن است زخم در برخی افراد ایجاد کند ، بررسی کنند.

پزشکان باید مردم را از میزان موفقیت درمان بافت اسکار آگاه کنند و اهداف واقع بینانه ای را با آنها تعیین کنند.

source : What to know about scar tissue