در بسیاری از افراد، ذات الریه با سرماخوردگی یا آنفولانزا شروع می شود که سپس به ریه ها سرایت می کند. اگر ذات الریه درمان نشود می تواند خطرناک باشد و زنان باردار در برابر عوارض آسیب پذیرتر هستند.

علائم این بیماری را بشناسید که بتوانید از ذات الریه مادر جلوگیری کنید. هر کسی که مشکوک به ابتلای ذات الریه مادری هستید باید به محض ظاهر شدن علائم با پزشک خود تماس بگیرد.

علائم ذات الریه در بارداری

آگاهی از علائم ذات الریه در دوران بارداری اهمیت زیادی دارد و فورا باید به دنبال درمان باشید. علائم رایج آن عبارتند از:

  • علائم سرماخوردگی و آنفولانزا مانند گلودرد، سردرد و بدن درد
  • مشکل در تنفس یا تنفس پی در پی
  • خستگی مفرط
  • تب یا لرز
  • درد قفسه سینه
  • سرفه ای که بدتر می شود.

علائم پنومونی در بارداری

 

عوارض پنومونی برای مادر و نوزاد

ذات الریه یک بیماری شدید است و در صورت عدم درمان می تواند عوارض خطرناکی برای مادر و نوزاد ایجاد کند.

ذات الریه مادر می تواند باعث کاهش سطح اکسیژن بدن شود زیرا ریه ها قادر به گرفتن و هدایت اکسیژن کافی به بقیه بدن نیستند. به معنای اینکه سطوح کاهش یافته اکسیژن می تواند برای حمایت از کودک به رحم برسد.

عفونت اصلی همچنین می تواند از ریه ها به سایر قسمت های بدن مانند جریان خون سرایت کند.

در موارد شدید، ذات الریه در دوران بارداری می تواند باعث موارد زیر شود:

  • تولد زودرس
  • وزن کم هنگام تولد

بسیاری از زنان نگران این هستند که سرفه بیش از حد برای نوزاد خطرناک باشد. با این حال، نوزاد توسط مایع آمنیوتیک احاطه شده است که به عنوان ضربه گیر عمل می کند و از او در برابر سرفه، لرزش، صدا، فشار و ضربه های جزئی محافظت می کند.

عوارض ذات الریه برای مادر و نوزاد

 

عوامل خطر ابتلا به ذات الریه در دوران بارداری

باردار بودن خطر ابتلا به ذات الریه را در زنان افزایش می دهد زیرا بدن انرژی زیادی را برای حمایت از نوزاد در رحم صرف می کند و سیستم ایمنی را به شدت ضعیف می کند.

نوزاد و رحم در حال رشد همچنین ظرفیت ریه زنان را کاهش می دهد که فشار بیشتری بر عملکرد ریه وارد می کند.

پنومونی به احتمال زیاد در نتیجه یک عفونت باکتریایی که به ریه ها گسترش می یابد رخ می دهد. باکتری هایی که معمولاً باعث ذات الریه می شوند عبارتند از:

  • هموفیلوس آنفولانزا
  • پنومونی مایکوپلاسما
  • استرپتوکوک پنومونی

عفونت های ویروسی و عوارضی که باعث ذات الریه نیز می شوند عبارتند از:

  • آنفولانزا (آنفولانزا)
  • آبله مرغان یا زونا
  • سندرم دیسترس تنفسی

در شرایط زیر زنان در دوران بارداری بیشتر در معرض خطر ابتلا به ذات الریه هستند :

  • دود تنباکو
  • کم خونی
  • آسم
  • داشتن بیماری مزمن
  • شغلی داشته باشید که شامل کار با کودکان خردسال باشد.
  • مدت زمان طولانی را در بیمارستان ها یا خانه های سالمندان بگذرانید.
  • داشتن سیستم ایمنی ضعیف

بنابراین توجه به مراقبت های بارداری اهمیت زیادی دارد.

درمان قطعی ذات الریه در بارداری

درمان پنومونی مادر بستگی به این دارد که آیا ویروس یا باکتری باعث عفونت شده است یا خیر.

بیشتر درمان‌های پنومونی ویروسی برای استفاده در دوران بارداری بی‌خطر تلقی می‌شوند و ابتلا به پنومونی در مراحل اولیه به این معنی است که داروهای ضد ویروسی معمولاً بیماری را از بین می‌برند. پزشک همچنین ممکن است درمان تنفسی را تجویز کند.

اگر فردی به ذات الریه باکتریایی مبتلا باشد، ممکن است پزشک برای او آنتی بیوتیک تجویز کند.

داروهای مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن نیز می توانند به کاهش تب و کنترل درد کمک کنند. لازم است ابتدا با پزشک صحبت کنید که کدام داروهای بدون نسخه برای استفاده در دوران بارداری بی خطر هستند.

استراحت زیاد و هیدراته نگه داشتن بدن می تواند به تسریع زمان بهبودی کمک می کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

به محض اینکه یک زن باردار علائم ذات الریه را تجربه کرد، باید با پزشک خود تماس بگیرد. انجام این کار خطر عوارض را کاهش می دهد.

پزشک علاوه بر سؤال در مورد علائم، ممکن است:

  • با گوشی پزشکی به ریه ها گوش دهد
  • از ریه ها رادیوگرافی بگیرد
  • نمونه خلط بگیرد

در صورت شدید بودن ذات الریه ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان باشد. اگر یک زن باردار علائم زیر را تجربه کرد، باید با اورژانس تماس بگیرد:

  • درد قفسه سینه
  • مشکل در تنفس
  • تب بالا (بالاتر از ۳۷ درجه سانتیگراد) و استفراغ شدید که بیش از ۱۲ ساعت طول می کشد.

زنان باردار در صورت داشتن علائم دیگری از جمله:

  • احساس ضعف یا سرگیجه
  • سرفه، گلودرد، احتقان، گوش درد
  • تب یا لرز کم درجه
  • بدن درد
  • احساس گیجی
  • حرکت کودک کمتر از حد طبیعی
  • درد یا گرفتگی لگن
  • خونریزی واژینال یا از دست دادن مایعات

پیشگیری از ابتلا به پنومونی در بارداری

راه های مختلفی برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به ذات الریه وجود دارد، از جمله:

  • شستن مکرر دست
  • استراحت کافی
  • داشتن یک رژیم غذایی متنوع و مغذی
  • ورزش منظم
  • اجتناب از تماس با افراد بیمار
  • سیگار نکشیدن

همچنین به زنان باردار توصیه می شود برای محافظت در برابر عفونت آنفولانزا واکسن بزنند. توصیه می شود واکسن را قبل از شروع فصل آنفولانزا دریافت کنید.

واکسن می تواند نوزاد را از آنفولانزا پس از تولد محافظت کند. این محافظت ممکن است تا ۶ ماهگی کودک ادامه داشته باشد.

هر فردی که در دوران بارداری دچار سرماخوردگی یا آنفولانزا می شود باید در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهد. دریافت مشاوره از پزشک می تواند از تبدیل شدن بیماری به ذات الریه جلوگیری کند.

زنان باردار بیشتر از جمعیت عادی مستعد ابتلا به ذات الریه هستند. با این حال، پیشگیری از عوارض با تشخیص و درمان زودهنگام بیماری امکان پذیر است.

در حالی که خطر بروز عوارض تهدید کننده زندگی در زنان باردار مبتلا به ذات الریه در مقایسه با زنان باردار بیشتر است، اما همچنان خطری آنها را تهدید نمی کند.

این خطرات در سال های اخیر به طور قابل توجهی کاهش یافته است زیرا:

تشخیص های سریع
درمان ضد میکروبی (که میکروارگانیسم هایی مانند باکتری ها، قارچ ها یا تک یاخته ها را از بین می برد یا از رشد آنها جلوگیری می کند)
مراقبت شدید
واکسیناسیون

اکثر زنانی که به سرعت تحت درمان قرار می گیرند، عوارضی را تجربه نمی کنند ، نوزاد و دوره بارداری سالمی خواهند داشت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *