پیدا کردن توده در سینه می تواند ترسناک باشد، اما توده همیشه نشانه سرطان سینه نیست. دلایل مختلفی برای ایجاد توده خوش خیم سینه وجود دارد و بیشتر آنها سرطانی نیستند.
به گفته انجمن سرطان سینه ، هشت توده از ۱۰ توده ای که در سینه ایجاد می‌شوند سرطانی نیستند. با این وجود، اگر یک توده جدید ایجاد شد یا اگر یک توده موجود تغییر کرد، افراد باید به پزشک مراجعه کنند.
معمولا ، توده خوش خیم سینه نیازی به درمان ندارد، اما گاهی اوقات، اگر فردی نیاز به درمان داشته باشد، پزشکان ممکن است جراحی را توصیه کنند. این نوع جراحی سینه به عنوان لامپکتومی شناخته می شود.
در این مقاله به دلایل جراحی توده سینه و انتظارات افراد قبل، حین و بعد از عمل می پردازیم.
جراحی سرطان سینه
دلایل مختلفی وجود دارد که چرا یک فرد ممکن است به لامپکتومی نیاز داشته باشد.
گاهی اوقات، یک جراح بیوپسی را برای آزمایش نمونه‌ای از بافت انجام می‌دهد. همچنین آنها ممکن است یک توده کوچک را که مشکوک به نظر می رسد را خارج کنند.
اگر آزمایش‌ها وجود سرطان سینه را تأیید کنند، جراح معمولا تومور را از طریق لامپکتومی خارج میکند.
فردی که سرطان سینه دارد ممکن است پس از انجام لامپکتومی به شیمی درمانی، پرتودرمانی یا دارو نیاز داشته باشد. که برای درمان سرطان و جلوگیری از بازگشت آن است.
چشم انداز بعد از جراحی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع توده ای که جراح پیدا می کند و مرحله سرطان در صورتی که توده بدخیم باشد.
حتما بخوانید : توده های سینه , تشخیص و درمان انواع توده های سینه
علت ایجاد توده در سینه چیست ؟
دلایل مختلفی برای ایجاد توده در سینه وجود دارد که همه آنها سرطانی نیستند.
این دلایل عبارتند از:
- کیست: این توده های بی ضرر در بافت سینه معمولا با تغییرات هورمونی مانند شروع دوره قاعدگی ایجاد می شوند. جراح ممکن است از یک سوزن برای تخلیه مایع کیست استفاده کند. اما پس از تخلیه، کیست ها می توانند دوباره ایجاد شوند.
- فیبروآدنوما و سینه های فیبروکیستیک: شرایطی شامل سخت شدن و ضخیم شدن بافت درون سینه می شود. بافت ها معمولا بی ضرر هستند.
- پاپیلوم های داخل مجاری: این زمانی است که توده های سفت، لاستیکی در مجاری شیر ایجاد می شود. این پاپیلوم ها معمولا بی ضرر هستند.
- تومورهای خوش خیم: این تومورهای جامد سرطانی و خطرناک نیستند. آنها می توانند ناراحت کننده باشند و گاهی اوقات بسته به محل قرارگیری آنها می توانند باعث ایجاد ترشح از نوک سینه ها شوند. انجام بیوپسی و بررسی سلول های تومور در زیر میکروسکوپ تنها راه برای تشخیص سرطانی یا خوش خیم بودن آن است.
- تغییرات هورمونی : سینه ها با گذشت زمان و در طول چرخه قاعدگی تغییر می کنند. توده ها ممکن است به طور منظم بیایند و بروند. چک کردن سینه ها در زمان مشخص در هر ماه می تواند به فرد کمک کند تا تغییرات غیرعادی را پیگیری کند.
توده های چربی که پس از ضربه و استفاده از برخی داروها ایجاد می شوند، از دیگر دلایل ایجاد توده سینه هستند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد ؟
برای فرد بسیار مهم است که به پزشک مراجعه کند تا بفهمد کدام نوع توده را در سینه خود دارد. سپس در صورت لزوم می توانند درمان را زود آغاز کنند.
پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری از جمله ماموگرافی ، ام آر آی یا سونوگرافی را توصیه کند. این آزمایش ها می توانند جزئیات توده و بافت اطراف را نشان دهند.
در افرادی که خطر ابتلا به سرطان سینه در آنها کم باشد، ممکن است فقط نیاز به نظارت بر توده داشته باشند و به طور دوره ای برای بررسی آن مراجعه کنند.
با این حال، اگر احتمال بدخیم بودن توده یا ایجاد درد وجود داشته باشد، پزشک ممکن است بیوپسی یا جراحی گسترده تری را توصیه کند.
در بیوپسی چه اتفاقی می افتد؟
بیوپسی شامل برداشتن مقدار کمی از توده برای جستجوی علت آن است. انجام بیوپسی تنها راه برای تشخیص قطعی سرطان از جمله سرطان سینه التهابی یا سایر شرایط است.
انجمن سرطان آمریکا انواع بیوپسی زیر را توصیف می کند:
- بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف: پزشک یک سوزن کوچک را وارد توده می کند و چند سلول را برای آزمایش خارج می کند.
- بیوپسی با سوزن مرکزی: پزشک از یک سوزن کمی بزرگتر برای برداشتن سه تا شش سیلندر کوچک از بافت پستان استفاده می کند. سپس متخصصان نمونه ها را زیر میکروسکوپ نگاه می کنند.
- بیوپسی جراحی: جراح یک برش در سینه ایجاد می کند تا مقدار کمی از بافت غیر طبیعی یا کل توده را بردارد. برداشتن کل توده به عنوان بیوپسی اکسینال شناخته می شود.
- بیوپسی غدد لنفاوی : پزشک بافتی از غدد لنفاوی زیر بازو می گیرد تا سلول های سرطانی را بررسی کند.
بیوپسی اکسینال به عنوان برداشتن توده سینه یا لامپکتومی نیز شناخته می شود.
لامپکتومی فقط بافت غیرطبیعی و مقدار کمی از بافت اطراف را از سینه خارج می کند. بقیه پستان را دست نخورده باقی می گذارد.
روش های جراحی برای خارج کردن توده سینه
جراح می تواند چندین نوع عمل را برای برداشتن توده سینه یا در برخی موارد کل سینه انجام دهد.
جراح گزینه های مناسب را با بیمار در میان می گذارد. این روش به اندازه و محل تومور، اندازه پستان، گسترش سرطان و خواسته های فرد بستگی دارد.
انواع جراحی
لامپکتومی زمانی است که بیشتر بافت سینه در جای خود باقی بماند. در برخی موارد، مداخله تهاجمی تری لازم است.
اگر پزشکان به سرطان مشکوک باشند، جراح غدد لنفاوی نزدیک به تومور سینه را برمی دارد تا شواهدی مبنی بر گسترش سرطان را بررسی کند.
هنگامی که جراح یک تومور سرطانی را خارج می کند، باید مطمئن باشد که تمام سلول های سرطانی را برداشته است.
جراح در ابتدا مقدار کمی از بافتی را که حاشیه نامیده می شود و تومور را احاطه کرده است برای بررسی زیر میکروسکوپ قرار می دهد.
اگر هیچ سلول سرطانی در حاشیه وجود نداشته باشد، این یک حاشیه سالم در نظر گرفته می شود.
اگر سلول های سرطانی در حاشیه وجود داشته باشد، ممکن است جراحی بیشتری برای برداشتن بقیه سرطان لازم باشد.
کوادرانکتومی نوع دیگری از جراحی برای حفظ سینه است، اگرچه کمتر از لامپکتومی رایج است.
حدود یک چهارم سینه ، از جمله تومور برداشته می شود. برای جایگزینی بافت برداشته شده پس از انجام کوادرانکتومی جراحی ترمیمی می تواند گزینه مناسبی باشد.
ماستکتومی شامل برداشتن کامل سینه ، نوک پستان و تمام بافت آن می باشد. ماستکتومی رادیکال عضلات تشکیل دهنده دیواره قفسه سینه را از بین می برد.
جراح ممکن است جراحی ترمیمی را برای ایجاد یک سینه جدید در همان زمان یا در تاریخ بعدی پس از ماستکتومی انجام دهد.
حتما بخوانید : انتخاب لامپکتومی یا ماستکتومی در سرطان سینه ؛ کدامیک بهتر است ؟
نکات لازم برای خارج کردن توده پستان
لامپکتومی معمولا یک روش سرپایی است که در بیمارستان یا یک مرکز جراحی سرپایی انجام می شود.
اگر انجام ماستکتومی ضروری باشد، معمولاً در بیمارستان انجام می شود، زیرا روند و بهبودی پیچیده تری دارد.
افرادی که از داروهای خاصی مانند آسپرین و سایر رقیق‌کننده‌های خون استفاده می‌کنند، باید قبل از جراحی مصرف این داروها را قطع کنند، بنابراین خطر خونریزی کاهش می یابد. در صورت لزوم، پزشک این داروها را تجویز می کند.
افراد نباید حداقل ۸ تا ۱۲ ساعت قبل از عمل چیزی بخورند یا بنوشند و باید مقدمات رفتن به خانه را فراهم کنند.
اگر تشخیص محل قرار گرفتن توده در بافت سینه دشوار باشد، ممکن است رادیولوژیست نیاز به قرار دادن یک نشانگر و یک سیم راهنمای نازک در توده داشته باشد که از سطح سینه به داخل توده منتهی می شود و باعث می شود جراح راحت تر توده را در حین جراحی پیدا کند.
معمولا ، فرد چند روز تا یک هفته قبل از انجام یکی از این روش‌ها با جراح ملاقات میکند تا بتواند در مورد دستورالعمل‌های اضافی که ممکن است لازم باشد صحبت کند.
در حین جراحی
بسته به جراحی، تیم پزشکی ممکن است از بیهوشی موضعی یا عمومی استفاده کند.
جراح معمولا از یک چاقوی الکتریکی استفاده می کند که خطر خونریزی را کاهش می دهد. آنها معمولا یک برش منحنی در سینه ایجاد می کنند.
گاهی اوقات ممکن است که آنها یک درن جراحی را برای برداشتن مایع اضافی در محل توده بعد از عمل نصب کنند. پس از عمل، جراح برش را بخیه می‌زند و پانسمان میکند.
خطرات
مانند تمام روش های جراحی، برداشتن توده سینه می تواند خطراتی را به همراه داشته باشد.
که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خون ریزی
- عفونت
- درد
- ورم
- بافت اسکار
- تغییر در ظاهر سینه
ریکاوری یا بهبودی بعد از عمل
بهبودی به نوع عمل بستگی دارد. جراح دستورالعمل های دقیقی در مورد اینکه چگونه و چه زمانی یک فرد باید برای مراقبت های بعدی مراجعه کند ، ارائه می دهد.
پزشک ممکن است به فرد نسخه ای برای برخی از داروهای مسکن و دستورالعمل هایی در مورد مراقبت از پانسمان و قرار ملاقات های بعدی ارائه دهد.
گاهی اوقات، درن جراحی باید تا زمان ملاقات در جای خود باقی بماند.
بسته به وسعت عمل، مراقبت های بعدی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استراحت كردن
- حمام اسفنجی به جای دوش گرفتن در حالی که بخیه ها هنوز سر جای خود هستند
- پوشیدن سوتین بعد از جراحی یا سوتین ورزشی
- تمرینات بازو که ممکن است جراح تجویز کند.
برای بهبودی سریع بعد از عمل سینه استفاده از سوتین مناسب یک ضرورت به حساب می آید. سوتین طبی فاجان به گونه ای طراحی شده است که بعد از عمل سینه می توانید با خیال راحت از آن استفاده کنید.
افراد باید مراقب افزایش درد، تورم، قرمزی و سایر علائم عفونت باشند. اگر متوجه این موارد شدید، باید با پزشک خود تماس بگیرید.
ممکن است با رشد مجدد اعصاب بعد از جراحی مقداری خارش و حساسیت وجود داشته باشد. که ممکن است به مرور زمان از بین برود، یا ممکن است فرد به احساس متفاوتی عادت کند.
پس از برداشتن بافت سینه ، جراح آن را نزد پاتولوژیست می فرستد تا برای تایید تشخیص آن را زیر میکروسکوپ بررسی کند. پزشک پس از دریافت نتایج این اطلاعات را به اشتراک می گذارد. آنها در مورد اینکه نتایج به چه معناست و در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد بحث خواهند کرد.
غربالگری سرطان سینه
همیشه نمی توان توده یا سایر تغییرات را در مراحل اولیه سرطان سینه تشخیص داد. بنابراین انجام غربالگری بسیار مهم است.
پزشکان کالج آمریکا توصیه می کند از یک پزشک در مورد غربالگری از سن ۴۰ سالگی سؤال کنید. آنها روتین غربالگری را هر ۲ سال برای زنان ۵۰ تا ۷۴ ساله با خطر متوسط سرطان سینه تجویز می کنند.
سایر پزشکان ، مانند جامعه سرطان آمریکا، توصیه های متفاوتی ارائه می کنند. افراد باید از پزشک خود در مورد بهترین گزینه برای خود سوال کنند.
اگرچه یافتن توده ای در سینه می تواند ترسناک باشد، اما علت آن معمولا سرطان نیست.
با این حال، هرکسی که توده‌ای را احساس میکند باید فورا به پزشک مراجعه کند که دقیق آن را تشخیص دهد و در صورت لزوم درمان اولیه را آغاز کند.
غربالگری می تواند به افراد کمک کند تا تغییرات را در مراحل اولیه سرطان سینه، زمانی که شانس زیادی برای درمان موثر آن وجود دارد، پیدا کنند.
