سالانه ۱۸ میلیون آمریکایی مبتلا به ورید های واریسی و عنکبوتی می شوند. ورید های عنکبوتی غالبا در صورت و در پاها قرار دارند. در مقابل ورید های واریسی تمایل دارند که در پشت ساق و یا در طول سمت داخلی پا قرار بگیرند.
البته پزشکان هنوز دلیل ایجاد ورید های واریسی و عنکبوتی را کشف نکرده اند. ولی به نظر می رسد عواملی از جمله ژنتیک، افزایش وزن و نوسانات هورمونی همراه با حاملگی، قرص های پیشگیری از بارداری و اچ آر تی (درمان هورمونی جایگزین) و همچنین ایستادن و نشستن های طولانی مدت در ایجاد بیماری موثرند.
بسته به شدت بیماری بعضی از انواع ورید های واریسی و عنکبوتی می توانند باعث ایجاد درد و احساس ناراحتی در اندام شوند و در برخی موارد با وضعیت با مشکلات جدی تری همراه هستند.
از آنجایی که گزینه های درمانی فراوانی وجود دارند، اسکلروتراپی درمانی مطمئن، تاثیر گذار، به روز و بدون درد است که برای درمان ورید های واریسی و عنکبوتی تجویز می شود.
حتما بخوانید : راه های درمان واریس
عوامل بروز واریس
قبل از اینکه به چگونگی درمان ورید های واریسی و عنکبوتی به روش اسکلروتراپی بپردازیم لازم است بدانیم که چه عواملی باعث بروز بیماری در این ورید ها می شود.
سیستم گردش خون از سیاهرگ ها و سرخرگ ها تشکیل شده است.سرخرگ ها حامل خون دارای اکسیژن تازه از قلب و ریه ها به بقیه نقاط بدن هستند. در حالیکه که سیاهرگ ها مسئولیت دارند خون را به قلب و ریه ها باز گردانند.
ورید های واریسی و عنکبوتی غالبا در قسمت های تحتانی رخ می دهند که با نام ورید های سطحی شناخته می شوند.
دلیل بیماری اینست که با توجه به فشار زیاد وارد شده به این ورید ها، ورید های این ناحیه برای باز گرداندن خون به قلب باید سخت تر از بقیه ورید ها کار کنند و همچنین در جهت مخالف جاذبه این عمل را انجام می دهند.
معمولا خون از ورید های سطحی به ورید های عمقی جریان پیدا می کند که از طریق ورید ارتباطی به یکدیگر متصل هستند. به طور معمول ورید ها دارای دریچه ها یک طرفه هستند که از حرکت خون به سمت عقب جلوگیری می کند و باعث می شود تا خون دوباره به سمت قلب حرکت کند.
اگر دریچه ها در ورید های ارتباطی و یا ورید های سطحی به درستی کار نکنند خون می تواند به عقب حرکت کند و باعث تجمع خون در نواحی تحتانی می شود.
تجمع خون باعث افزایش فشار در دیواره ورید می شود که باعث تضعیف ورید، کشیدگی و گشاد شدن ورید خواهد شد. در نتیجه ورید های واریسی و عنکبوتی در این ناحیه شکل می گیرند. علیرغم اینکه علل ایجاد ورید های واریسی و عنکبوتی یکسان است، این دو باهم متفاوت هستند.
ورید های عنکبوتی به طور کلی کوچک و رشته مانند هستند؛ رنگشان آبی و یا قرمز است که روی پوست مشخص می شود؛ و برخی اوقات شکلی دایره ای مثل تار عنکبوت و یا شکلی مستقل از بقیه ورید ها به خود می گیرند.
برخلاف ورید های عنکبوتی، ورید های واریسی متورم اند و مانند ریسمانی پیچ در پیچ به نظر می رسند که بر روی سطح پوست برجسته می شوند. این ورید ها معمولا آبی و یا تیره رنگ هستند و باعث درد، گرفتگی عضلات، ورم و خستگی در اندام تحتانی می شوند.
در حالیکه اسکلروتراپی برای درمان انواع ورید های واریسی و عنکبوتی بکار می رود، ورید های متوسط و بزرگ بهتر است با جراحی درمان شوند.
بعد از عمل، کبودی و یا رنگدانه هایی بر روی پوست ظاهر می شوند که به مرور زمان محو خواهند شد.ورید های درمان شده در طی چند هفته محو می شوند و به بافت فیبروزه تبدیل می شوند.
برای بهبودی کامل لازم است چندین نوبت درمان تکرار شود که با فاصله چهار تا شش هفته یکبار باید انجام شود.
تعداد دفعات درمان در افراد مختلف متفاوت است و بطور معمول، دو تا چهار مرتبه درمان کافیست. نتایج درمان اسکلروتراپی به ضخامت و وسعت ورید ها بستگی دارد .
مهم است بدانید که اسکلروتراپی تمام ورید های واریسی و عنکبوتی را کاملا نابود نمی کند زیرا ممکن است ورید های بزرگ واریسی به مرور زمان مجددا پدیدار شوند.
با بهبودی تنها نیمی از ورید ها، بهبودی چشمگیری در ظاهر اندام مشاهده خواهد شد در حالیکه در سایر ورید ها، بهبودی جزئی حاصل می شود. بنابراین اسکلروتراپی با ایمنی و تاثیر زیاد باعث بهبودی چشمگیر و ایجاد پوستی نرم و زیبا خواهد شد.
