در حین انجام عمل های جراحی لامپکتومی و ماستکتومی، جراح به بررسی گره های لنفاوی موجود در زیر بغل می‌پردازد.
فیلم جراحی غدد لنفاوی زیر بغل
سیستم لنفاوی یکی از سیستم‌های گردشی در بدن است. گره‌های لنفاوی تمایل دارند که در زیر بغل ، در گردن و در شکم قرار بگیرند. این قابل پیش بینی است که سرطان از پستان‌ها به غدد لنفاوی انتشار پیدا کند. به هر حال مسئله وجود داشتن یا نداشتن سرطان در گره‌های لنفاوی ، یکی از مهم ترین فاکتورها در پیش بینی نتایج است. با تشخیص‌های زودهنگام سرطان سینه ، در بسیاری از زنان هنوز بافت‌های زیر بغل طبیعی هستند؛ بطور مثال در این بیمار (در ویدئو)، عمل ماستکتومی در پستان راست برای برداشتن تومور موجود انجام شد و همچنین برشی اضافه در ناحیه زیر بغل جهت خارج کردن لایه چربی زیر بغل که حاوی ۱۵ تا ۲۰ گره لنفاوی است ایجاد شد.
در بررسی گره‌های لنفاوی ، پزشک از روشی استفاده میکند که به آن مشخص کردن گره‌های لنفاوی نگهبان گویند. رادیولوژیست، مایع رادیو اکتیو را که خاصیت ردیابی دارد، در پستان بیمار تزریق میکند. این مایع در سیستم لنفاوی نفوذ کرده تا زمانی که در اولین گره لنفاوی زیر بغل تجمع پیدا کند. سپس جراح مقدار ناچیزی رنگ را در پشت نیپل تزریق میکند. رنگ تزریق شده ، همان مسیری که مایع رادیو اکتیو طی کرده را دنبال میکند. شمارشگر گایگر، دستگاهی است که رادیواکتیویته را شناسایی میکند و به جراح این اجازه را می‌دهد که مقداری محدود از بافت لنفاوی را بردارد. گره هایی که شامل رنگ یا مایع رادیو اکتیو بودند برداشته می‌شوند. اکثر بیماران در روز جراحی سرطان سینه و بیوپسی گره های نگهبان به خانه می‌روند. بطور کلی حال بیمار خوب است و می‌تواند پس از ۴۸ ساعت به محل کار باز گردد.
علائم سرطان غدد لنفاوی زیر بغل
گره های لنفاوی توسط یک پاتولوژیست مورد بررسی قرار می‌گیرند و گزارش نهایی در حدود ۴ یا ۵ روز در دسترس خواهد بود. اگر سرطانی در گره های لنفاوی یافت نشده بود، جراحی دیگری برای سرطان نیز لازم نیست. اگر سرطانی در گره های نگهبان تشخیص داده شدند، جراح تصمیم به جراحی مجدد توده های زیر بغل برای بیمار می‌گیرد. در این مواقع، بیمار برای انجام عمل جراحی مجدد آماده می‌شود. حداقل ۱۰ گره لنفاوی برای مشخص شدن وجود سرطان در زیر بغل لازم هستند. در حین عمل جراحی لایه چربی موجود در زیر بغل برداشته می‌شود.
جراح یک لوله را در زیر بغل قرار داده تا مایع لنفاوی را تخلیه کند. جراح معمولا مجبور است یکی از اعصاب حسی را قطع کند تا بتواند کاملا بافت زیر بغل را بردارد و این باعث ایجاد بی حسی در قسمت زیر بغل می‌شود. بی حسی ایجاد شده بلافاصله بعد از عمل تشدید شده و بهبودی آن بعد از مدت کوتاهی شروع می‌شود. بعد از حدودا ۴ ماه، اعصاب اضافی جایگزین می‌شوند و سطح بی حسی اندام، به میزان یک چهارم قبل کاهش می‌یابد. برای جلوگیری از خشکی مفاصل، بیمار باید بلافاصله بعد از عمل جراحی حرکات بازو را شروع کند تا بتواند حرکات بازو را در تمام جهات حفظ کند. بیمار دستورالعمل هایی برای تمرینات در خانه دریافت میکند و انتظار داریم بیمار پس از ۲ تا ۳ هفته به محل کار بازگردد.
عوارض جراحی چربی زیر بغل چیست ؟
یکی از جدی ترین عوارض اعمال جراحی زیر بغل، ابتلا به لنف ادم یا تورم بازو است. این عارضه می‌تواند در هر زمانی حتی بعد از سال ها پس از این عمل جراحی برای بیمار رخ دهد. همچنین خطر احتمال با ایجاد هرگونه عفونت افزایش می‌یابد. این عارضه در اثر قطع شدن عروق لنفاوی میباشد که مانع از گردش مایع لنفاوی می‌شود. خوشبختانه، تکنیک هایی برای جلوگیری از این عارضه وجود دارد. بصورتیکه فقط حدود ۱۰ تا ۲۰% بیماران در طول عمر خود دچار ادم لنفاوی می‌شوند. یک یا دو هفته بعد از عمل جراحی، بیمار وقت ملاقاتی با پزشک خواهد داشت. جراح، محل جراحی را معاینه کرده و حرکت بازو بیمار را ارزیابی میکند. درصورتیکه عمل موفقیت آمیز باشد، تمام افراد احساس رضایت می‌کنند.
بیماران اغلب می‌پرسند که آیا کاملا خوب شدم؟
جواب اینست که نمی‌دانیم. حتی بعد از جراحی های ماستکتومی، لامپکتومی، مشخص سازی گره های نگهبان و جراحی زیر بغل، برای بیماران این تضمین وجود ندارد که دیگر سرطان از بین رفته است. پزشکان می‌توانند بگویند که تومور و گره‌های لنفاوی درگیر برداشته شده‌اند زیرا ممکن است سلول های سرطانی بطور ناشناخته در جریان خون منتشر شده باشند و همیشه این احتمال وجود دارد که سرطان در ۱، ۵، ۱۰ و یا حتی در ۲۰ سال آینده باز گردد. خوشبختانه درمان‌های اضافی، احتمال بازگشت را کاهش می‌دهند.
